بررسی محدوده های تحت تأثیر کنج مقعر قائم و تعیین نسبت کرنش مسطح در گودبرداری های بسیار عمیق

در پروژه‌های کاربردی عموما از مدلسازی سه‌بعدی پرهیز شده و با مدلهای کرنش مسطح دوبعدی، طراحی انجام می‌شود که افزایش هزینه‌های طرح را درپی خواهد داشت. در این تحقیق با بررسی نتایج پایش گود بسیار عمیق به عمق 60 متر که با روش مهارگذاری پایدارسازی شده و با رویکرد در نظر گرفتن اثر کنج در مدل‌های سه‌بعدی، عواملی همچون تأثیر عمق و طول گود و نسبت آن‌ها بر تغییرشکل‌ها و چگونگی توزیع آن در سطح دیواره واکاوی و نسبت کرنش مسطح و عوامل موثر بر آن ارزیابی شده است. کم‌ترین مقدار نسبت کرنش مسطح در فاصله‌ی 5 متری از گوشه رخ داده و مقدار آن برابر و برابر با 45/0 است. به‌منظور بهینه‌سازی گود‌ها ابتدا بدون منظور کردن اثر سه‌بعدی و در حالتی با منظور کردن اثر کنج ها طراحی شده‌اند و با حفظ تغییر شکل یکسان بیشینه، مقایسه احجام صورت گرفته است. نتایج نشان می دهد درصورت منظورکردن اثر کنج در طراحی روش پایدارسازی و متناسب با ابعاد گود، میزان 21% الی 55% در طول مهارها صرفه‌جویی خواهد شد.